GÖZ GÖRE GÖRE GÖRÜNEMEDİĞİNİ GÖRMEK, GÖRÜNEBİLDİĞİNİ GÖREMEMEK...

Gözlerim, gözlerinin görmesini istediği görüntülerin görünmesini gösterirken gözlerine,
Görmediğim görmekliğimin görünüşünün görüntüsü gözüktü gözlerime;
Göstermeden gözlerim gözlerine, görünmezliğimin görünmemiş görünesi görüntüsünü,
Gördüğüm gibi görünürse gözlerine, görünen görüntülerin görünmeyen görünmeleri;
Görünebilecek görünmelerin görünüşlerinin görüntüsünün görünüşünü göstermeye ne gerek,
Görmüşsündür zaten görünmeyenlerin görüneyazan görünmemiş görünüşlerinin görünmesini;
Gel inad eyleme sen de göster gören gözlerinin görünebilecek görünmelerin gönülsüz görünüşlü gördüklerini,
Görmezden evvel görünmeyenlerin görünesi gösterişsiz gösterişliklerini, silüetlerini.


                                              05/06/2009 - CUMA, KERİM ÖZDOĞAN

Yok bir kıpırtı…

Gözlerim yorgun artık;
Kalbim hırçın,
Dişlerim sımsıkı kapalı.
Kulaklarımda uğultu,
Karnımda sancı…
Yanımda yoksun şimdi,
Her şey, her yer yabancı;
Yakın da değilsin artık,
Ümitlerim sana saklı;
Yeşeren ne bir dalım var,
Ne de öyle bir kıpırtı.

                          12.11.2010 – Cuma, 00:45 / KERİM ÖZDOĞAN

Bir An…

Ses versen, sesini duysam bir an;

Şuracıkta karşımda olsan şimdi;

Bakışların değse gözlerime,

Nefesin karışsa nefesime,

Saçlarını topluyorsun ya hani;

Gözlerini kaçırarak,

Yine tebessüm etsen işte öyle,

Utanarak…

Gözlerim kapanırken sensiz,

Hayalin gelse hatırıma,

Yüzünü anımsasam, bakışlarını…

Kokun gelmese de,

Sıcaklığını hissetmesem de ellerinin,

Sesin yankılansa hafızamda;

Cümlelerini tekrarlasam seninle,

Şarkı söylesen yine,

Salınarak hani,

Başını eğip yana,

Mırıldanarak…

                           10.11.2010 – Çarşamba, 00:45 / KERİM ÖZDOĞAN

İlk Aşk

İçimde, kalbimde bir his; anlatamıyorum.
Kelimeler ağzımdan dökülecekmiş gibi oluyor, konuşamıyorum.
Boğazımda düğümleniyor cümleler, tıkanıyor;
Gözlerim doluyor ama ağlayamıyorum.

Ellerim, parmaklarım, bütün vücudum titriyor; durduramıyorum.
Kalbim göğsümü parçalayacakmış gibi atıyor; engel olamıyorum.
Gözlerim kararıyor, düşüncelerim donuk; ölüyorum sanki!
Ama, hayır; yaşıyorum... Çünkü hala seni düşünüyorum.

Sensizlik o kadar zor geliyor ki; sabredemiyorum.
Düşüncelerimde sarılmak istiyorum sana; bulamıyorum.
Birden hatırlıyorum o ilk bakışını, yok oluyorum sanki!
Ama gözlerini gözlerimde, nefesini nefesimde hissediyorum.

Elini tutmak bile aşkımın sonu diye düşünüyorum.
Yaklaşıp sana "seviyorum" demekten dahi korkuyorum.
Bir de başkalarının gözlerinde hapsolunma korkusu var ki;
Bundan da korkuyorum.
İlk aşkımsın; HATUN , ikincisini istemiyorum.
                                                            29.06.2001 - Cuma, 02:05 / KERİM ÖZDOĞAN

Ben ve Sen

Bir çam ağacıyım;
Bilmediğin dağların birinde.
Rüzgarına kucaklaşıp ağlayan,
Sen beni bilmediğin halde,
Seni senden daha iyi tanıyan.

Bir taş parçasıyım ben;
Yürüdüğün yolların birinde.
Ayağının tozuna bürünmüş çırpınan,
Sen beni görmediğin için,
İçin için ağlayan.

Bir tutam pamuğum ben;
Başını koyduğun yastığında.
Sen varlığımı bilmesende,
Dudağım hep yanağında,
Ellerim daima saçlarında.

Bir dünyasın sen;
Sende yaşadığım, yaşamaya doyamadığım.
Fark edemeyeceğin kadar küçük,
Hiç denemeyecek kadar hiç olsam da;
Hep sana muhtaç yaşayanım,
Hep sana tutsak...
                                                     20.09.2002 - Cuma, 11:30 / KERİM ÖZDOĞAN

Seni

Seni sevdim ben,
Sedece seni.
Yıldızların geceyi,
Gündüzün güneşi sevmesi gibi sevdim;
Hasretin acıyı,
Acının manayı özlemesi gibi,
Rüzgarın bulutu,
Toprağın yağmuru sevmesi gibi sevdim;
Tenimde ter damlaları,
Gözümde yaşlarla uyanırken her gece;
Gözlerimin uykusuzluğu,
Kollarımın boşluğunu sevmesi gibi sevdim ben seni.
Seni sevdim ben,
Yalnız seni.

                                                              18.10.2002 - Cuma, 18:16 / KERİM ÖZDOĞAN

Davet...

Kollarımda sen gibi sardığım kitabın,
Gözlerimde sensizliğin şahidi bir kaç damla...
Yorgunluğun zirvesindeyim şimdi,
Gözlerin yine göz kapaklarımda,
Kapandıkça seyrediyorum gözlerini, sevgilim.
Şimdilik uykuya dalıyorum,
Uyanıncaya kadar davetlinim...

                                                                    15.10.2002 - Salı, 01:40 / KERİM ÖZDOĞAN

Seni Seviyorum

Aklımdan geçirdiğim,
Fakat söylemeye cesaret edemediğim cümlelerle dolu düşüncelerim.
Cesaretimi toplasam,
Söylemeye çalışsam, anlatabilir miyim acaba?
Ya da anlayabilir misin beni?

Bir an var biliyorum, gelmesi yakın,
Her şeyi onda söylemek mümkün;
Ama korkuyorum,
Sesim titriyor, konuşamıyorum.
Nefesinin sıcaklığı değdiğinde yüzüme,
Gözlerinin ışıltısı vurduğunda gözlerime,
Aklım karışıyor, her şey bana yabancı...
Düşünemiyorum ama tek şey var açık seçik;
Evet tek şey HATırlıyorUm:
                                                        SeNi Seviyorum...

                                                                                              Haziran - 2001 / KERİM ÖZDOĞAN