İçimde, kalbimde bir his; anlatamıyorum.
Kelimeler ağzımdan dökülecekmiş gibi oluyor, konuşamıyorum.
Boğazımda düğümleniyor cümleler, tıkanıyor;
Gözlerim doluyor ama ağlayamıyorum.
Ellerim, parmaklarım, bütün vücudum titriyor; durduramıyorum.
Kalbim göğsümü parçalayacakmış gibi atıyor; engel olamıyorum.
Gözlerim kararıyor, düşüncelerim donuk; ölüyorum sanki!
Ama, hayır; yaşıyorum... Çünkü hala seni düşünüyorum.
Sensizlik o kadar zor geliyor ki; sabredemiyorum.
Düşüncelerimde sarılmak istiyorum sana; bulamıyorum.
Birden hatırlıyorum o ilk bakışını, yok oluyorum sanki!
Ama gözlerini gözlerimde, nefesini nefesimde hissediyorum.
Elini tutmak bile aşkımın sonu diye düşünüyorum.
Yaklaşıp sana "seviyorum" demekten dahi korkuyorum.
Bir de başkalarının gözlerinde hapsolunma korkusu var ki;
Bundan da korkuyorum.
İlk aşkımsın; HATUN , ikincisini istemiyorum.
29.06.2001 - Cuma, 02:05 / KERİM ÖZDOĞAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder